Het lijkt zo makkelijk, je iedere dag te voorzien van voedsel. Zeker in deze tijd waar overal alles verkrijgbaar is. Soms denk ik dat dit het juist moeilijker maakt voor me, al die keuzes. In de winkel kies ik meestal voor de voeding met de sticker erop, die sticker van korting wegens de datum. Gewoon omdat dit makkelijk kiezen is. Mijn moeder ging een keer met me boodschappen doen, die zei gelijk: weet je dat je ook dingen zonder sticker kan kopen? Ja, weet ik maar dan doe ik er zo lang over. Ze lachte en had uiteraard geen idee wat ik bedoel.
Het is niet alleen kiezen. Ook hebben mensen met autisme over het algemeen een gevoelig verteringsstelsel. Best logisch als je bedenkt dat mensen met autisme extreem gevoelig zijn, en je darmen ook in lijn staan met je emoties verwerken.
Er zijn ontzettend veel dingen die ik eigenlijk niet moet eten. Omdat mijn darmen er compleet van uit balans raken. Tarwe en zuivel zijn bijvoorbeeld dingen die ik al lang vermijdt. Maar tarwe zit overal in..en soms eet je wel eens bij anderen, en regelmatig kookt mijn vriend (die het ook maar lastig vindt haha). Soms vraagt iemand me mee uit eten, dan neem ik maar een enzym mee die het verteren ondersteund. Alle prikkels in een restaurant zijn vaak al genoeg voor me om ziek van te worden.
Sinds kort weet ik dat tomaten niet zo goed gaan, dat vond ik vreemd, maar ik hoor steeds meer andere mensen die niet goed tegen tomaten kunnen. Het is een nachtschade en die kunnen wel eens voor allergieën zorgen. Nachtschadeplanten zouden tevens iets met je hormonen doen, iets waar ik ontzettend last van kan hebben. Dus ik vermijd die tomaatjes liever.
Dan is er nog het stukje organisatie. Als wij iets als autist niet goed kunnen, is het organiseren. Of specifieker: executive functioning in het engels. Dit zijn meerdere onderdelen die aan het organisatie stuk vast hangen. Het is alsof je een bedrijf hebt met meerdere afdelingen, die niet onder elkaar communiceren. Dus afdeling management doet dit, en de uitvoering doet iets anders. Kei handig (yes dit is sarcasme). Vandaar dat ik dagelijks ergens koude thee heb staan.. ik bedenk me wel dit te maken maar hierna ben ik het kwijt.
Ik weet bijvoorbeeld dat het beter is om smorgens iets te eten, maar ontbijt vind ik lastig. Havermout is gezond, maar vind ik niet lekker. Dus ik bedenk me om een kleinnn beetje havermout te eten, zodat ik toch iets gehad heb. Maar steeds weer heb ik teveel havermelk te pakken. Om vervolgens weer met lange tanden te zitten eten (dit vindt mijn vriend ook heel gezellig..not).
Nu vandaag denk ik bewust: nee, MINDER havermelk is minder havermout. Yes gelukt, ik vergeet alleen dat ik de tijd van opwarmen dan ook moet verminderen.. zo is het altijd iets dat niet door mijn hersenen word opgenomen.
Vaak heb ik gewoon een hele error rondom het eten. Vroeger at ik dan niks. Op school deed ik niets eten of drinken de hele dag, dat ging toen prima. Mijn vriendin deed dat ook niet dus het leek nog normaal ook (nu blijkt zij ook autisme te hebben, we wisten het toen allebei niet). Nu probeer ik een back-up te hebben, al is dat best moeilijk met intoleranties. Er zijn weinig kant-en-klare dingen die binnen mijn dieet vallen. En gezond zijn ze vast niet, dat vond ik ook altijd heel lastig. Ik probeer hier nu minder streng in te zijn.
Of mijn vriend probeert me opties te geven. Soms wijs ik ze allemaal af en wordt hij gek van me. En soms neemt hij het koken van me over zodat mijn hersenen even pauze kunnen nemen en ik weer na kan denken.
Soms helpt dat, als iemand ons opties geeft. Soms zijn de opties teveel en is een simpele taak handiger. Of ik ga even de hond uitlaten om weg van de situatie te zijn.
Waarom deel ik dit? Omdat mensen het niet begrijpen. Omdat het niet aan mij te zien is dat dingen mij niet lukken. Als we allemaal ons verhaal delen, komt er misschien meer begrip voor ons onvermogen. Het is geen luiheid, laksheid of onwilligheid. Onze hersenen werken gewoon anders. Soms is dat fijn, en soms is dit ontzettend vervelend.
En hopelijk kan ik er ook anderen mee helpen, al is het maar om te laten weten, dat je niet alleen bent.
Reactie plaatsen
Reacties