Jullie hebben het vast wel gezien: er is weer een hond bij in ons huis! Uiteraard een herplaatser, dit maal een mix en geen windhond. Puur toeval hoor, het ras. Ik zocht weer naar iets moeilijk plaatsbaars en kwam bij een leuke meid uit Nederland uit die in Turkije hondjes opvangt. En wat een drama is het daar. Zoveel leukerds die een huisje nodig hebben, en echt NODIG hebben!
Onze jongen is een van de vele die de hondenziekte (distemper) gehad heeft als pup. Zijn eerste jaar heeft hij bij de dierenarts gezeten, vechtend voor overleven. Hij is pas 4 jaar en heeft nog geen thuis gekend. Door de ziekte heeft hij een spasme aan zijn achterhand, een 'wiebelkont'. Ik ben zeer benieuwd hoe dit zich verder ontwikkeld als we hem aan de oliën zetten.
Ik zocht een rustige hond, die niet te veel wilt spelen voor mijn whippetmeisje. Ze is een dagje ouder (14) en veel te nerveus zonder ons Pukkie als gezelschap. Als ik naar de wc ga is er al paniek. Ze is doof aan het worden dus ik kan roepen wat ik wil. Ik hoop dat ze zich aan deze jongen gaat optrekken. Tot nu toe gaat het toppie samen.
Hij moest flink wennen aan het ín huis wonen. Hondenkussens kent hij niet. Soms duurt het lang voor hij neerploft, maar hij is superbraaf. Maakt niks stuk en kan al prima even alleen zijn. Hij vind andere honden en mensen allemaal even leuk. Dat is mooi want ik wil er graag een assistentiehond van maken. En lekker knuffelen is zijn favoriete bezigheid!
Reactie plaatsen
Reacties