Aphantasia

Wat een leuk woord he, aphantasia. In het Nederlands noemen ze het gewoon afantasie. Wat voor mij niet echt een logische verklaring is.

Het woord betekend namelijk dat je geen plaatjes in je hoofd kan maken. Als ik een boek lees, kan ik er geen voorstelling bij maken. Dat is waarschijnlijk waarom ik niet graag lees, zeker geen fantasie boeken. Ik kan me er niks bij bedenken dus het sleept me niet mee. Ik moet veel moeite doen om de karakters te onthouden en begrijp vaak niet wat er gebeurd.

Ook visualiseren in meditaties kan ik niet. Ik kan me wel bedenken hoe iets voelt en met behulp van yogadocenten heb ik daarmee geleerd te mediteren. Bij een beeld van een grasveld stel ik me voor hoe het gras op mijn huid voelt, ipv hoe het uitziet. Ik kan er echter niet goed veranderingen in maken.

Toch had ik wel fantasie vroeger, en misschien nog wel. Dat is niet per se beeldend denk ik, daarom vind ik de naam afantasie niet passend.

Nu komt dit in verschillende gradaties. Vroeger dacht ik dat ik me juist geen voorstelling kan maken van de mensen die dicht bij me staan. Ik dacht dat er een soort onderscheid in mijn hoofd werd gemaakt. Als ik iemands gezicht niet voor de geest kon halen, wat vaak gebeurd, zou het een belangrijk persoon zijn. Geen idee hoe ik daarbij kwam. Nu merk ik dat het verschil niet de persoon is maar het beeld. Ik kan beter een bepaalde foto onthouden, oproepen in mijn hoofd, dan een bewegend persoon.

Ik kan mijn partner die ik iedere dag zie, niet voor de geest halen. Ik weet dat hij bepaalde kenmerken heeft, maar het word geen volledig beeld. Nu kan ik wel denken aan een bepaalde foto van ons samen dat is iets duidelijker. Het blijft altijd vaag en ver weg. Het kost moeite.

Er zijn ook mensen die geen enkel beeld hebben in hun hoofd. Dat is echt Aphantasia. Dat maakt ook dat het lastiger is om gezichten te onthouden. Deze mensen hebben geen beeldende dromen, al droomt iedereen, er is geen plaatje bij. Soms zijn andere dingen juist sterker, zoals gehoor (gevoel voor muziek, aan een stem horen wie het is etc).

Weer een voorbeeld van hoe verschillend we allemaal zijn, hoe verschillend onze hersenen werken, en hoe mooi dat ook is!